Desde fai décadas, os astrónomos enfrontáronse a
un rompecabezas que non conseguían resolver. A inmensa maioría dos asteroides
que se achegan á Terra son dunha natureza que só ás veces (no 8 por cento dos
casos) coincide coa dos meteoritos que caen continuamente sobre o noso planeta.
Unha discrepancia difícil de explicar, especialmente si temos en conta que os
meteoritos son, na súa inmensa maioría, fragmentos de asteroides.
Un grupo de investigadores do Instituto
Tecnolóxico de Massachusetts (MIT), cre achar unha explicación. As pequenas
rocas que impactan contra a Terra chegan ata nós en liña recta, directamente
desde o cinto de asteroides que hai entre Marte e Júpiter, e non, como
parecería máis lóxico, da poboación de asteroides que corteja o noso planeta.
Non foi un traballo fácil. Durante anos, os datos dun número cada vez maior de meteoritos caidos en todo o mundo foron pacientemente comparados cos obtidos do espectro dos grandes asteroides «veciños». Unha das conclusións máis significativas é que os nosos kilométricos acompañantes de cando en cando achéganse o suficiente como para ameazarnos cun impacto. O perigo, vén de fóra.
No hay comentarios:
Publicar un comentario